W obecnym świecie informacja stała się towarem. Wszystkie instytucje, w tym również przedsiębiorcy zabiegają o to, aby w odpowiednim czasie i sytuacji posiadać odpowiednią dla siebie informację. Wszystko to prowadzi do tego, że zabieganie o odpowiednią informacją staje się celem samym w sobie i prowadzi do wykształcenia się w dzisiejszym społeczeństwie informacyjnym grup, które zawodowo zajmują się ochroną, zdobywaniem czy handlem informacją, w tym również informacją niejawną.

W Ustawie z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. 2010, Nr 182, poz. 1228) określono zasady ochrony informacji niejawnych w ramach realizowanych umów lub zadań, których wykonywanie wiąże się z dostępem do informacji niejawnych. Ustawodawca dla prawidłowego i zgodnego z obowiązującym prawem wykonywania przez przedsiębiorców tego typu umów, ustanowił dokument nazywany „świadectwem bezpieczeństwa przemysłowego”. Jest to dla przedsiębiorcy odpowiednik „poświadczenia bezpieczeństwa”. Posiadanie tego dokumentu przez dany podmiot gospodarczy oznacza, że w toku przeprowadzonego „postępowania bezpieczeństwa przemysłowego”, podmiot ten daje rękojmię, czyli posiada zdolność do zachowania tajemnicy. W praktyce oznacza to zdolność wskazanego przedsiębiorcy do realizacji zadań lub umów, których wykonywanie narzuca na przedsiębiorcę obowiązek dostępu do informacji niejawnych. Posiadanie przez przedsiębiorcę świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, narzuca na niego obowiązek ochrony informacji niejawnych, w jakich posiadanie może wejść w trakcie realizacji zadań lub umów związanych z dostępem do informacji niejawnych.

Warunkiem dostępu przedsiębiorcy do informacji niejawnych w związku z wykonywaniem umów albo zadań wynikających z przepisów prawa, zwanych dalej „umowami”, jest zdolność do ochrony informacji niejawnych.

Dokumentem potwierdzającym zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej jest świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego, zwane dalej „świadectwem”, wydawane przez ABW albo SKW po przeprowadzeniu postępowania bezpieczeństwa przemysłowego.

Ustawodawca wprowadza analogię do poświadczenia, które wydawane jest jako dokument potwierdzający dawanie rękojmi zachowania tajemnicy przez osobę. Odpowiednikiem poświadczenia dla przedsiębiorcy ma być właśnie świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego. Ma ono potwierdzać gotowość i zdolność przedsiębiorcy do ochrony informacji niejawnych w ramach realizowanej umowy czy zadania. Interpretując fakt posiadania przez danego przedsiębiorcę świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego można stwierdzić, że w zakresie ochrony informacji niejawnych jest to dokument potwierdzający jego wiarygodność do ochrony tychże informacji niejawnych.

Przepisy rozdziału bezpieczeństwa przemysłowego ustawy o ochronie informacji niejawnych stosuje się także do przedsiębiorców będących podwykonawcami umów, jeżeli ich wykonywanie wiąże się z dostępem do informacji niejawnych.

Artur Bogusz